معماران متیو و گوش موزه بنگلور را در “مخزن آب” محصور کردند

استودیوی محلی Mathew & G،sh Architects موزه هنر و عکاسی را در بنگلور هند تکمیل کرده است.

قرار است در اوا، این ماه افتتاح شود موزه هنر و عکاسی (MAP) دارای یک نمای متمایز است که فضاهای داخلی را در بر می گیرد.

وی گفت: «ضرورت معماری برای اینکه MAP بخشی غیرقابل چشم پوشی از شهر برای بازدیدکنندگان و ،نان باشد، یک عامل حیاتی بود.» معماران متیو و گوش یکی از بنیانگذاران Soumitro G،sh. “برای سهولت شناخت، باید نمادین باشد.”

او به Dezeen گفت: «مسئولیت طراحی معماری یک موزه در محوطه داخلی آن، ارائه پیش زمینه کامل به هنر در همه موارد ممکن، در داخل و اطراف ساختمان است.

طبقات بالای موزه 4000 متر مربعی با پانل های فولادی ضد زنگ پوشانده شده است که با نقش متقاطع که اغلب روی مخازن آب یافت می شود، نقش بسته است.

به گفته این استودیو، این پایان برای ارائه این ایده طراحی شده است که هنر، مانند آب، ارزشمند است.

گوش که در کنار نیشا متیو استودیو را رهبری می‌کند، گفت: «این یک اشاره استعاری به ظرفیت هنر برای ایجاد فشار بر جامعه و فرهنگ برای تأمل، تغییر و تکامل است.

او ادامه داد: «در اینجا ما به هنر اشاره می‌کنیم و ارزش آن مانند آب را در این ظرف روکش فولاد ضد زنگ افزایش می‌دهد.

هدف ما این بود که ساده‌ترین راه برای یادآوری MAP، فراخو، و شناسایی آن به‌،وان «تانکی» باشد – یک اصطلاح محلی برای م،ن آب».

این موزه شامل 620 متر مربع فضای گا،ی است که یک فضای نمایشگاهی بزرگ L شکل در طبقه همکف برای عموم آزاد است.

در طبقات بالا، قاب فولادی به گونه ای طراحی شده است که فضاهای بزرگ بدون ستون، از جمله سالن 130 صندلی که در طبقه اول قرار گرفته است را فراهم کند.

در بالای این چهار گا،ی وجود دارد که برای نمایشگاه‌های پولی به همراه سالن، کتابخانه و مرکز آموزشی اعضا استفاده می‌شود.

تکمیل ساختمان یک رستوران و کافه روی پشت بام است که به ،وان “یک پناهگاه” در داخل شهر طراحی شده است.

در طول طراحی، معماران متیو و گوش، فضاهای گا،ی محصور را با فضاهای گردشی که با نور طبیعی پر شده است، کنار هم قرار دادند.

قوش گفت: «نیاز به جداسازی آثار هنری گرانبها و مصنوعات از قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، یک محفظه مات را برای گا،ی‌های اصلی در سطوح بالا، همراه با کنترل دما و رطوبت مورد نیاز، ضروری کرد.

ایجاد شفافیت بصری در داخل موزه و هنگام نگاه ، به بیرون از موزه، در تمام مناطق عمومی برای کاهش خستگی موزه مهم بود.

هدف معماران متیو و گوش ایجاد فضایی برای MAP بود که هنر و فرهنگ بصری هند را به نمایش می گذاشت و ایده سنتی موزه را زیر سوال می برد.

قوش گفت: «در قلب هویت MAP، ایده ردیابی و ترسیم روابط بین رشته‌های هنری است – جدا شدن از مکاتب قدیمی‌تر طبقه‌بندی و تلاش برای رسیدن به ایده‌ای جدیدتر از ساختن روایت».

وی ادامه داد: «این پروژه فرصتی بود برای ساخت یک موزه، اساساً یک ساختار استعماری، در روایتی در حال آشکار شدن پسااستعماری؛ و حرکت به سوی ترسیم عادلانه‌تر آثار، مکان و فضاهای آن.»

«مپ روی تنش‌های بین ایده جمع‌آوری و تطبیق، نگه‌داشتن و ذخیره‌سازی و تعامل با جوامعی که اثر را به ،وان بخشی از تجربه زیسته در شهر بنگلور گنجانده‌اند – از دنیوی گرفته تا تئاتری، عجیب‌وغریب گرفته تا اجتماعی که برابر است و از همه لحاظ قابل دسترسی است.”

عکاسی توسط ایوان بان.