مایکل گروت از مواد طبیعی و بازیافتی در داخل رستوران Donna استفاده می کند

مایکل گروت، طراح نیویورکی، با یک تعاونی صنعتگران مراکشی همکاری کرد تا آویزهای دیواری این بار و رستوران متعلق به کارگر در وست ویلج را بسازد.

افتتاحیه دونامکان جدید در خیابان کورنلیا به دنبال بسته شدن مکان ویلیامزبورگ آن در دسامبر 2020 در نتیجه همه‌گیری ویروس کرونا است.

رستوران و بار که منوی لاتینی با تأثیرات مدیترانه‌ای و کوکتل‌های الهام‌گرفته از فیلیپینی را ارائه می‌کند، اکنون یک تعاونی متعلق به کارگران است و مالک اصلی لیف یانگ هاکمن به ،وان مشاور عمل می‌کند.

برای انعکاس این تغییر، مستقر در بروکلین گروت هدف آن این بود که طراحی پاسگاه جدید را با ارجاع به مکان قبلی و در عین حال به مدل ،ب و کار اصلاح شده دونا تلقین کند.

او از جنبش های هنری سازنده آمریکای لاتین در قرن بیستم و به ویژه آثار هنرمندان تأثیر گرفت. ساندو داریا، پیتر آلوارز و برابر با کلارک.

Donna با گچ آهکی با رنگ خاکی تزئین شده است که روی دیوارها با ال،ای هندسی اعمال می شود که هویت بصری برند را بازتاب می دهد.

آجرکاری های ا،پوز سفید رنگ شده اند و پس زمینه ای ساده برای دیوار پوش های پشمی دایره ای شکل می دهد که گروت با همکاری تعاونی صنعتگران مراکش ایجاد کرده است. آنو.

به گفته گروت، این فرش‌ها همراه با فرش‌های کف پشمی به مرطوب ، آ،تیک کمک می‌کنند در حالی که گچ آهکی به تنظیم رطوبت کمک می‌کند.

میزها از کفپوش ص،ر داگ، اصلاح شده ساخته شده اند و از تخته سه لا رنگ آمیزی شده برای ساخت صندلی ضیافت که محیط را می پوشاند استفاده شده است.

قفسه‌ها و کف‌های پشت بار از مستاجر قبلی واحد تغییر کاربری داده شده است، در حالی که ،مت‌های بالای بار توسط مستاجر ساخته شده‌اند. سنگ و کاشی بروکلین – یکی دیگر از تعاونی های متعلق به کارگران.

تیم Donna گفت: “استفاده از هر گونه مواد جدید محدود به مواد طبیعی و زیست ت،یب پذیر بود، با در نظر گرفتن اثرات کل نگر است،اج منابع، سلامت و برابری انسان، و چرخه مواد دایره ای.”

چراغ‌های آویز بالای میله دارای سایه‌هایی هستند که از میسلیوم قارچ ساخته شده‌اند، که به گفته این تیم، «رویکردی جامع از نظر محیط‌زیست برای خلق مواد است که به‌طور شاعرانه مدل تجاری عادلانه دونا را منع، می‌کند».

صحنه ناهار خوری شهر نیویورک در طول همه گیری همه گیر، با بسیاری از موسسات غذاخوری و نوشیدنی مجبور به تطبیق یا بسته شدن شد.

در نتیجه، پناهگاه های غذاخوری در پیاده رو در سراسر شهر پدید آمدند، همانطور که در این ع، ها توسط جان تیمکیو ثبت شده است.

عکاسی توسط نیک، رویز انجام شده است.