MVRDV ونکوور را با 2100 افزایش سطح دریا پیش بینی کرده است

استودیوی معماری هلندی MVRDV مطالعه‌ای را منتشر کرده است که هدف آن ارائه راه‌حل‌های ممکن برای برنامه‌ریزی شهری در مواجهه با بالا آمدن سطح آب دریاها و تجسم مجدد آب‌نمای ونکوور است.

این پروژه که کاتالوگ افزایش سطح دریا نامیده می شود، به روش هایی برای انطباق با افزایش سطح آب دریاها می پردازد، که طبق IPCC می تواند تا سال 2100 تا دو متر افزایش یابد و مشکلات زیادی را برای مراکز بزرگ جمعیتی در امتداد سواحل ایجاد کند.

گفت: «از آنجایی که افزایش سطح دریا تدریجی است، اگر از هم اکنون شروع کنیم، زمان برای توسعه و اجرای این تغییر وجود دارد MVRDV در گزارش

شهرها باید از این فوریت برای توسعه و آزمایش راه حل های سازگاری و به اشتراک گذاری دانش در سطح جه، استفاده کنند تا آینده ای مرفه، سازگار و پایدار جوامع ساحلی ما را تسریع بخشند.

این مطالعه پیشنهاد می‌کند که دایک‌ها و دیوارهایی که سطح آب را مسدود می‌کنند، دیگر گزینه‌های من،ی برای شهرهای ما نخواهند بود و باید رویکردهای دیگری در پیش گرفت.

همچنین زب، را که به‌طور سنتی در اطراف زیرساخت‌ها در مواجهه با تغییرات آب و هوایی استفاده می‌شود، به چالش می‌کشد و از خوانندگان می‌خواهد که از زبان «متقابل» مانند «محافظت»، «میزبان» و «بازیابی» در مقابل دیدگاه‌های «غیر طبیعی» مانند «مقاومت ،» استفاده کنند. “، “Acommodate” و “Retreat”.

راه‌حل‌های این مشکل از تطبیق سازه‌های موجود با استفاده از پایه‌ها، تغییر برنامه‌های ساختم،، ایجاد مسیرهای تخلیه و ارتقاء ابزارهایی مانند پمپ‌ها و همچنین راه‌حل‌های فشرده‌تر مانند ت،یب ساختمان‌ها و ساختن ساختمان‌های دیگر در بالای آب متغیر است.

شهرها موجودات مهمی هستند

کریستینا کناف، معمار وابسته به MVRDV، به Dezeen گفت: “این همیشه در مورد ترانسکت شهر به آب و نحوه تغییر سیستم های آب در طول زمان است.” “این ،یب خوبی از عقب نشینی، محافظت و سازگاری خواهد بود.”

او گفت: “ما متوجه هستیم که شهرهای موجود ارگ،سم های مهمی برای ما هستند. گفتن “بیایید دور شویم” به این سادگی نیست.

“گاهی اوقات شما واقعاً به سمت آب حرکت می کنید زیرا عملکردهای شهری خاصی وجود دارد که باید به این مکان ها اختصاص دهید.”

با در نظر گرفتن ونکوور به ،وان یک مورد آزمایشی برای آنچه که استودیو معتقد است یک مشکل جه، است، کاتالوگ ،ه را در امتداد False Creek، یک ورودی که شهر را قطع می کند، دوباره تصور کرد.

آنها تصریح ،د که فراخوان برای معماری ارتجاعی باید شامل اصول “بازسازی” باشد و از نزدیک با شهر برای اجرای چشم‌اندازی برای 100 سال آینده نهر همکاری ،د.

مردم بومی یاد گرفتند که چگونه با آب زندگی کنند

با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده در مورد آرایش شهری ،ه، MVRDV مجموعه‌ای از ساختارهای آزمایشی را توسعه داد که از اصول کاتالوگ استفاده می‌کنند.

گنجاندن جامعه جنبه مهمی از این پیشنهادات بود، و استودیو با گروه‌های محلی، به‌ویژه مشاوران اولین ملل محلی مشورت کرد تا رابطه متفاوتی را بین شهر و ،ه تصور کند.

کناف گفت: «مردم بومی خیلی بهتر از ما یاد گرفتند که چگونه با آب زندگی کنند. یک تغییر فرهنگی وجود دارد که شما باید نه فقط یک تغییر فنی ایجاد کنید.

پروژه‌های آزمایشی عمدتاً در ناحیه زیر جزر و مد یا بخشی از آب‌نما که دائماً زیر آب است، سروکار دارند.

پروژه‌ها بر اساس توانایی اجرای فوری انتخاب شدند، بخشی از پیشنهاد MVRDV مبنی بر اینکه گام‌های اولیه باید فورا برداشته شوند تا از تنظیمات قابل مدیریت برای تغییر اقلیم اطمینان حاصل شود.

بخشی از چارچوب بزرگتر را اندازه گیری می کند

این پروژه ها شامل یک ترانسکت خاص از آب است که با جزیره ای شناور آغاز می شود که پناهگاهی برای حیوانات خواهد بود.

از اینجا، به سمت ساحل، یک هتل شناور وجود خواهد داشت که از طریق کایاک قابل دسترسی است و یک ایستگاه پایش آب و دسترسی از طریق پل ها به شهر را فراهم می کند.

در منطقه جزر و مدی که بخشی از زمان زیر آب می رفت، غرفه ای وجود داشت که به ،وان یک مرکز اجتماعی و فرهنگی عمل می کرد. بین پاویون و زیرساخت های موجود، استودیو پیشنهاد کرد که یک منطقه جنگلی به ،وان حائل قرار گیرد.

این استودیو همچنین پیشنهاد ساخت مجموعه ای از مسیرهای پیاده روی را در بالای آب داد که به حفظ ارتباطات بین زیرساخت های موجود کمک می کند.

این استودیو گفت: «اقدامات پیشنهادی مستقل نیستند، اما بخشی از یک چارچوب بزرگتر هستند. ،اصر کاتالوگ باید ،یب شوند تا سیستمی از ساختمان‌ها، مناظر، شبکه‌ها، بوم‌شناسی‌ها و جوامعی را تشکیل دهند که مختص بافت آن هستند.»

این کاتالوگ به ،وان بخشی از ونکوور توسعه یافته است Sea2City ابتکاری که MVRDV و استودیوی معماری Mit،+One را گرد هم آورد تا در کنار جامعه محلی و گروه های ،تی کار کنند.

به گفته شهر، پروژه‌هایی که از طریق این ابتکار توسعه می‌یابند، «فوراً ساخته نمی‌شوند».

در سرتاسر جهان، معماران تاب آوری در برابر تغییرات آب و هوایی را در نظر گرفته اند. سال گذشته، مجموعه‌ای از خانه‌های مقاوم را جمع‌آوری کردیم که برای مقاومت در برابر بلایای طبیعی مانند آتش‌سوزی، سیل و بادهای شدید ساخته شده بودند.