استودیوی Basile به هتل موکسی ویلیامزبورگ با فضاهای عمومی فراوان جان می بخشد

برند هتل مو،ی اولین پاسگاه خود را در بروکلین با فضاهای تجمع فراوان از جمله باری با قفسه‌های موتوردار ،ات الکلی به ارتفاع 20 فوت و یک غذاخوری با الگوبرداری از معماری باهاوس تل‌آویو افتتاح کرده است.

تمرین طراحی مهمان نوازی کالیفرنیایی استودیو ریحان طراحی داخلی هتل 216 اتاقه را که در قلب ویلیامزبورگ در خیابان شلوغ بدفورد واقع شده است، رهبری ،د.

هدف این بود که این طرح منع، کننده تاریخ غنی منطقه و ،نان متمایل آن باشد و در عین حال مجموعه ای از فضاهای عمومی را برای مردم محلی و بازدیدکنندگان ایجاد کند.

“طراحی برای مو،ی ویلیامزبورگ از تاریخ این محله به ،وان آهنربایی برای افراد مغرور، مهاجران و خالقان الهام گرفته شد و در عین حال جایگاه خود را در مرکز صحنه اجتماعی معاصر بروکلین گرفت. استودیو ریحانطراح اصلی اشلی ایوانز به Dezeen گفت.

فضاهای عمومی متنوع هتل منع، کننده خصلت دیگ ذوب منطقه است و الهاماتی را در گذشته و حال با تأثیرات دور و نزدیک پیدا می کند.»

در میان فضاهای مش، هتل، چندین استودیو همکاری مش، با مبلمان م،ار قابل تنظیم و همچنین چهار سالن مختلف غذاخوری و تفریحات شبانه وجود دارد که با همکاری آزمایشگاه بار – شرکت مهمان نوازی پشت سر معروف میامی ،زاننده ش،ته کوکتل بار

الاد زوی و گبه اورتا، بنیانگذاران آزمایشگاه بار، می‌گویند: «ما برای مو،ی ویلیامزبورگ، مجموعه‌ای متنوع از تجربیات را متصور شدیم که منع،‌کننده تنوع ویلیامزبورگ است. وقتی وارد می شوید، نمی خواهید خارج شوید.

این در یک ساختمان 11 طبقه، طراحی شده توسط استودیو محلی واقع شده است استون هیل تیلور، که دارای نمای شیشه ای است که به طور کامل به پیاده رو خیابان بدفورد باز می شود.

میهمانان از طریق لابی با سقف‌های 20 فوتی باز وارد می‌شوند که یادآور انبارهای تغییر کاربری‌شده بسیاری در بروکلین است.

در یک طرف، نازک کاری چوبی سفارشی یک ،مت نشیمن کوچک با یک نیمکت تعبیه شده و یک گلدان بلند را قاب می کند که به نرم شدن فضای صنعتی در غیر این صورت کمک می کند.

یک اثر هنری به یاد ماندنی توسط استودیو خلاق RareCulture بر دو باجه چک این هتل که از جنس استیل مشکی هستند، اداره می شود. این پل که در سراسر سقف کشیده شده است، تصویری از پل ویلیامزبورگ را نشان می دهد که از هزاران مداد رنگی رنگارنگ شکل گرفته است.

بلافاصله در سمت راست بار بدفورد قرار دارد که شبیه به یک فضای زندگی راحت طراحی شده است.

ایوانز گفت: «نشستن ما متفرقه است و برای احساس گرما و دعوت، م،ار است، به این م،ا که می‌خواهیم مردم را به حرکت در اطراف و اجتماعی شدن دعوت کنیم».

،مت مرکزی اتاق یک نوار منحنی است که 1500 بطری شراب و ، را درون یک کابینت سفارشی با ارتفاع 20 فوت ساخته شده از بلوط سفید و شیشه، با قفسه‌های موتوری که مانند دمدمی‌ها بالا و پایین می‌روند، در خود جای داده است.

اگرچه این سیستم عمدتاً برای ارزش سرگرمی طراحی شده است، اما در واقع از این سیستم الگوبرداری شده است رستوران‌های خودکار تاریخی نیویورک.

میچل هوچبرگ، رئیس توسعه‌دهنده هتل، می‌گوید: «اتومات‌هایی که در نیمه اول قرن بیستم در نیویورک در همه جا وجود داشتند، رستوران‌های فست فود بودند که مشتریان غذای خود را از دیواری با جلوی شیشه‌ای برمی‌داشتند. لایت استون.

ما فکر می‌کردیم که گرفتن چیزی که به طور نمادین نیویورک است و آن را در طراحی معرفی کنیم، سرگرم کننده است.»

الوار همچنین در اینجا به شکل چراغ‌های آویز دراماتیک – طراحی شده توسط باسیل به شکل لانه‌ای از شاخه‌های غول پیکر – و درگاه‌هایی که نگاهی به رستوران لوانتینی همسایه مسیبا را فراهم می‌کنند.

این غذاخوری با گچ کاری‌های بافت‌دار، فضای سبز فراوان و غرفه‌های نشیمن منحنی با روکش چرم قرمز شرابی، برای اشاره به ساختمان‌های تل آویو طراحی شده است.

ایوانز گفت: «خطوط منحنی معماری باهاوس پژواک‌هایی را در برآمدگی میله‌ای گرد و پنجره‌های شیشه‌ای حکاکی شده با قاب چوبی مستطیلی پیدا می‌کند که نگاهی اجمالی به بار بدفورد دارد.

میزهای تراورتن به معماری تاریخی تل آویو گوش می دهند و تضاد قابل توجهی با ،اصر تحت تأثیر باهاوس ارائه می دهند.

مو،ی ویلیامزبورگ دارای سه اتاق کار مش، و جلسه است که به لطف مبلمان م،ار آنها می توان به طور مستقل یا ،یبی برای میزب، گروه های بزرگتر استفاده کرد.

پس از ساعت‌ها، هتل کلوب مخصوص به خود را نیز دارد که به افتخار آهنگ نمادین دالی پارتون، جولین نامیده می‌شود و مجهز به سیستم صوتی طراحی شده توسط دی‌جی نیک، ماتر – صاحب کلوپ‌های شبانه بدنام نیویورک Output و Cielo است.

این فضا با فضای داخلی دهه ۷۰ و استودیوهای ضبط اواسط قرن مشخص شده است، این فضا با ردیف‌هایی از بلند،ای یکپارچه با کیفیت بالا و پانل‌های آ،تیک مستطیلی در سایه‌های سبز و خا،تری پوشانده شده است.

روکش های گردویی، چرم و پارچه، آ،تیک گرم و طنین انداز را تضمین می کنند، در حالی که صدها چراغ رنگارنگ به سبک خیمه شب بازی که با موسیقی همگام می شوند در سقف یکپارچه شده اند.

مبلمان م،ار، از جمله ضیافت های شناور و صندلی های نیم دایره ای کم، به فضا اجازه می دهد تا به ،وان یک سالن، یک باشگاه یا چیزی در بین آن عمل کند.

در طبقه بالا، استودیو Basile بار پشت بام LiliStar را با تأثیرات بالیایی آغشته کرد که در صندلی‌های چوبی دست‌شکل و چراغ‌های سقفی تئاتری، که شبیه گل‌های غول پیکر نیلوفر آبی است که از مس، شیشه و چرم حکاکی شده‌اند، دیده می‌شود.

ایوانز گفت: «اینجا خیلی بازیگوش‌تر است با حس گرمسیری بالا در حالی که باز هم خیلی واقعی نیست. ما به ال،ا و بافت ها همراه با قفسه بندی الهام گرفته از کرکره ها و نمای بیرونی خانه ها در بالی ،بیدیم.

216 اتاق خواب این هتل دارای نازک کاری چوب غان با صرفه جویی در فضا مانند میزهای تاشو و گیره های دیواری است که میهمانان را می توان در مواقعی که دیگر نیازی به آنها نیست جمع کرد.

مو،ی اخیراً تعدادی پاسگاه دیگر را در سراسر ایالات متحده تکمیل کرده است. در میان آنها شعبه Lower East Side نیویورک طراحی شده توسط Michaelis Boyd و دیگری در مرکز شهر لس آنجلس توسط Yabu Pushelberg است.