کارگردان Brutalist می گوید: «هیچ سبک بحث برانگیزی وجود ندارد

برادی کوربت کارگردان فیلم The Brutalist در این مصاحبه اختصاصی به Dezeen می گوید که ساختن یک فیلم مانند طراحی یک ساختمان است.

کوربت، که نویسنده آن بود بروتالیست، وحشی گری را به موضوع اصلی فیلم تبدیل کرد، که معمار مجارست، و بازمانده هولوکاست لازلو توث را دنبال می کند که زندگی جدیدی را در آمریکا آغاز می کند، زیرا هم از نظر بصری و هم از نظر موضوعی کار می کرد.

کوربت گفت: «این فیلم در دهه 1950 رشد کرد و بنابراین از نظر تمثیل بصری فیلم و آنچه که از نظر موضوعی در حال بررسی است، سبک معماری درستی بود.

"[Tóth] همچنین شخصیتی است که می د،د قبل از اینکه توسط نازی ها تعطیل شود، در باهاوس در دسائو مطالعه کرده است."

کوربت استدلال می کند که معماری وحشیانه از برخی جهات منع، کننده تجربه مهاجران است.

کوربت گفت: «به طور اتفاقی این یک سبک معماری است که عمدتاً توسط معماران مهاجر انجام می شد.

"من احساس کردم که جامعه تمایل دارد به سبک معماری که برای آنها ناآشنا است واکنش مشابهی داشته باشد؛ همان احساساتی را در آنها برمی انگیزد که در مورد همسایه جدیدشان که از پس زمینه ای متفاوت آمده است."

در حالی که فیلم Brutalist در سال های پس از جنگ اتفاق می افتد، کوربت معتقد است که بی رحمی هنوز هم امروز بسیار مهم است، زیرا تضاد با مهاجران در ایالات متحده ادامه دارد.

او افزود: «غریزه عموماً این است که آن ساختمان ها ،اب شود و آن افراد بیرون رانده شوند، به ویژه در این کشور.

و با توجه به اینکه ما قبل از ورود به دوره دوم ریاست جمهوری ترامپ یک اینترمتزو کوتاه داشتیم که متأسفانه احتمالاً تا حدودی مؤثرتر خواهد بود، هرگز مرتبط نبود.

کوربت و نویسنده اینجا فستولد می خواستند داستان یک معمار را تعریف کنند تا حدی به این دلیل که هر دو در خانواده خود معمار داشتند.

کوربت به Dezeen گفت: "من با یک معمار در خانواده ام - جان فایفر" بزرگ شدم. "او برادر مادر من است و زم، که من کودک بودم در آریزونا با ما زندگی می کرد، در حالی که او در Taliesyn West شرکت می کرد."

"همسرم و پدربزرگ نویسنده همکارم یک طراح اواسط قرن بود که بیشتر در نروژ کار می کرد. بنابراین ما هر دو معمار در خانواده داشتیم و مدتی در مورد انجام پروژه ای در زمینه معماری صحبت کرده بودیم."

کوربت همچنین با معمار، که به گفته او آثارشان «به طرز قابل توجهی شبیه به آثار یک فیلمساز» است، احساس خویشاوندی می کند.

کوربت گفت: «شما تقریباً به همان تعداد پرسنل متکی هستید تا همه چیز را زنده کنید – این یک گزینه برای انجام آن به تنهایی نیست.

در مرکز فیلم بروتالیست، مؤسسه، ساختم، به یاد ماندنی است که توسط توث، بازیگر نقش آدرین برودی، برای تاجر هریسون ون بورن، که توسط بازیگر گای پیرس بازی می شود، طراحی شده است.

جودی بکر، طراح تولید، از دانش خود در مورد بروتالیسم برای ایجاد ساختار استفاده کرد، زیرا در فیلمنامه به طور دقیق توضیح داده نشده بود.

او به Dezeen گفت: "چیزهای بسیار خاصی در فیلمنامه وجود داشت، اما آنها در مورد طراحی بیرونی ساختمان نبودند، بلکه در مورد چیزهایی بودند که در ساختمان گنجانده شده بودند."

این فیلم مستقل با بودجه ای کمتر از 10 میلیون دلار فیلمبرداری شد و این امر ضروری است که هیچ پولی هدر نرود و دکورها از همان ابتدا کاربردی باشند.

بکر توضیح داد: «ما در تلاش بودیم بفهمیم که قرار است در مورد مؤسسه چه کاری انجام دهیم، چگونه ،مت هایی از آن را فیلمبرداری کنیم، چه چیزی بسازیم.

او افزود: برای انجام این کار، ما نیاز به طراحی ساختمان داشتیم. این اولین مأموریت من بود و قرار بود به تهیه کنندگان نشان دهیم که چگونه می تو،م این کار را انجام دهیم و با این مقدار پول فیلم بسازیم.»

او عمداً به ساختمان های بروتالیستی موجود اشاره نکرد، در عوض بر ایجاد یک طرح کاملاً جدید تمرکز کرد.

«به ساختمان های معاصر نگاه کردم که با نور و آسمان و حتی طرح های زیرزمینی بازی می کنند [designs by] جیمز تورل،» او گفت.

من آنقدر به معماری دوره نگاه نکردم؛ تا حدی به این دلیل که در ذهنم چیزهای زیادی وجود دارد و تا حدودی به این دلیل که نمی خواستم آن را کپی کنم.»

فیلمنامه به وضوح نشان می دهد که مؤسسه شامل یک مرکز اجتماعی و همچنین یک کلیسای کوچک پروتستان خواهد بود، اما طراحی آن همچنین شامل تجربه توث و همسرش Erzsébet (با بازی فلیسیتی جونز) از زند، شدن در اردوگاه های کار اجباری نازی ها می شود.

در حالی که بکر این را به ،وان یک "چالش بزرگ" توصیف کرد، این همان چیزی بود که منجر به پیشرفت در طراحی ساختمان او شد.

بکر گفت: «لحظه بزرگ اوریکا از تلاش برای ادغام اردوگاه های کار اجباری به وجود آمد.

او گفت: "من شروع به تماشای تصاویر آنها کردم، عمدتاً تصاویر چشم پرنده از نقشه های آنها اما همچنین فضای داخلی، و متوجه شدم که آنها بیشتر - همانطور که در پایگاه های نظامی و آن نوع محیط های بسیار ساختار یافته معمول است - به نوعی T شکل هستند." ادامه داد.

"شما پادگان را در دو طرف جاده اصلی اضافه می کنید، سپس یک تقاطع وجود دارد، و سپس ادامه می یابد. این یک T بود - اما همچنین یک صلیب بود، و من واقعاً شروع کردم به فکر ، در مورد نمادگرایی."

بنای به دست آمده یک سازه عظیم و برجسته است که بکر می گوید آن را نیز بر اساس طرح کارخانه و کوره سوزی طراحی کرده است که اشاره دیگری به معماری اردوگاه های کار اجباری است.

نمازخانه مؤسسه، با طراحی متقاطع که با داستان یکپارچه است، در مک، در مجارستان فیلمبرداری شده است و برخی از ساختمان به ،وان یک مدل ساخته شده است، با استفاده از بتن برای به دست آوردن مادیات من، برای ع، ها.

اما خدمه همچنین مجموعه هایی را برای بخش هایی از طراحی نصب ،د.

بکر گفت: «ما بخشی از راه پله را که به داخل زمین فرود آمد و بخشی از ورودی را ساختیم. ما همچنین برخی از ستون های تکیه گاه را ساختیم، چیزهایی که مقیاس و جنبه های بخش های مهم ساختمان را نشان می دهند.»

اگرچه موسسه ساختمان مرکزی فیلم است، اما این تنها مجموعه قابل توجهی نبود که بکر وظیفه طراحی آن را بر عهده داشت.

بکر برای ایجاد پروژه ای که توث برای اولین بار نشان خود را در آمریکا نشان می دهد - کتابخانه ای که برای خیر ون بورن نیز طراحی شده بود، مجبور شد یک هنرستان شیشه ای را به کتابخانه ای در قفسه ها تبدیل کند.

او راه حلی برای ایجاد قفسه های تاشو و متحرک که در واقع حرکت می کنند، ارائه کرد.

بکر گفت: "من این الهام را داشتم که قرار است کابینت هایی برای ایجاد این چشم انداز اجباری در اتاق طراحی شوند و سپس آنها باز شوند."

او افزود: "اعدام سخت بود - باید بسیار زیبا به نظر می رسید، زیرا این لحظه ای است که می فهمید لازلو یک هنرمند است و این یک نکته مهم داست، است."

کوربت موافقت کرد که کتابخانه یکی از مهم ترین مجموعه ها است.

او گفت: «این بسیار مهم بود که تأثیر واقعی داشت. "مثل ساختن فیلمی درباره یک نقاش خیالی است - اگر نقاشی ها خوب نباشند، همه چیز به هم می ریزد."

بکر برای طراحی مبلمان توث برای کتابخانه ون بورن، به ویژه یک صندلی مطالعه شیک، از پیشینه خود به ،وان یک معمار آموزش دیده باهاوس ترسیم کرد.

او توضیح داد: «من از فولاد لوله ای استفاده کردم، زیرا این ماده ای بود که توسط افرادی که در باهاوس تحصیل می ،د بسیار مورد استفاده قرار می گرفت و آن اشکال رایج بود.

بسیاری از مردم با آنها طراحی ،د، و من به بسیاری از مبلمان نگاه کردم تا مطمئن شوم از ،ی کپی نمی کنم."

در حالی که Brutalist بر زمان و مکان بسیار خاصی تمرکز می کند، کوربت معتقد است که این سبک هنوز هم امروزی مرتبط و تحریک آمیز است.

او گفت: «به نظر می رسد که تا به امروز دیگر سبک بحث برانگیز معماری وجود ندارد. "اگر در توییتر یا ردیت هستید، جالب است که چگونه بسیاری از مردم هنوز اینقدر توسط آن تحریک می شوند."

دیگر داستان های اخیر فیلم Dezeen به الهام بخش Dune: Part Two و توالت های توکیو که در فیلم روزهای عالی ویم وندرس به نمایش گذاشته شده اند، نگاه می کنند.

Brutalist در 20 دسامبر در ایالات متحده و در 24 ژانویه در بریت،ا نمایش داده می شود.

عکاسی توسط یونیورسال پیکچرز انجام شده است.