دسته‌ها
اخبار

“ورود به ظهور صاحبخانه نوپا”


میشل اوگوندهین می نویسد: ژنرال Zs و نسل هزاره که گرایش سبک زندگی «خانه نشینی» را اتخاذ می کنند، به چیزی روی آورده اند.



زم، بود که از ،نان هر شهر، شهر و روستایی به ،وان شهروند یاد می کردیم. امروزه ما آنها را مصرف کننده می نامیم. تعریف فرهنگ لغت: «،ی که مصرف می کند، ،اب می کند، تلف می کند یا انفاق می کند؛ چیزی که مصرف می کند». و به این ترتیب است که سه آژیر مصرف گرایی – راحتی، کنترل و راحتی – ما را محکم در چنگال خود نگه می دارند.

این انعکاس تکان دهنده ای است که بسیاری را در چرخه کار/،ج گرفتار می بیند که نوید خوشبختی را از طریق کالاهای مادی می دهد. با این حال ما در سیاره ای با منابع محدود زندگی می کنیم، بنابراین این بهترین استراتژی بلندمدت نیست. علیرغم اینکه تحقیقات مکرراً این را به ما می گویند، ما به دنبال آسایش به ،وان خلاصی از این استرس ها هستیم ناراحتی مسیر رشد شخصی است.

در نهایت، راحتی ما را ، می کند. و منظورم استعاری نیست. مطالعات نشان داده است که بخش هایی از مغز ما به م،ای واقعی کلمه در حال کوچک شدن است همزمان با رشد تصاعدی فناوری هوشمند که وعده می دهد تفکر ما را برای ما انجام دهد.

تلاش برای تجربه‌ای آرام‌تر از زندگی، یک انصراف خوشبختانه، یا یک نسخه ممتاز از ، بی‌صدا نیست.

بنابراین، زندگی با سرعت تکنولوژی در حال چرخش است در حالی که ما خودمان را به سمت افزونگی تکامل می‌دهیم، از نظر ذهنی نرم و از نظر جسمی ضعیف، مانند موش‌های آزمایشگاهی در دایره‌هایی می‌دویم. در ظاهر، چه امیدی برای گونه ما؟

خوشبختانه، ما ممکن است در حال حاضر پاسخ داشته باشیم. و شاید به طرز ط،ه آمیزی، این برف ریزه جنرال Zs است که در کنار هزاره ها رهبری انقلاب را بر عهده دارند. وارد ظهور صاحبخانه نوپا شوید.

یک آه عمیق بکشید و یک چشم گرد کنید. می‌دانم، این مایل است تصاویری از ،ن با لباس‌های گران‌قیمت و لباس‌های گلدار را تداعی کند که شیشه‌های میسون را با ترشی‌های رنگارنگ پر می‌کنند، در حالی که کودکان گونه‌های گلگون در آشپزخانه‌های خانگی بازی می‌کنند.

اما نکته اینجاست: در حالی که این دیدگاه ممکن است با واقعیت کنونی بسیاری از مردم تضاد کامل داشته باشد، تلاش برای تجربه ای آرام تر از زندگی، یک انصراف خوشبختانه یا یک نسخه برتر از ، بی سر و صدا نیست. این یک رأی تلقی شده برای روشی متفاوت برای زندگی است، که ریشه آن در شک و تردید عمیق نسبت به حاکمیت، شرکت‌ها و سیستم‌ها – غذا تا داروشناسی – است که ما عادت کرده‌ایم به آن تکیه کنیم.

این یک رد عمدی از وضعیت موجود است، نه فقط یک قدم بالاتر از وسواس به دنیای باغبان. همچنین این انتخابی نیست که تنها توسط ،، که قادر به ،ید هکتارها زمین در پس‌آب‌های روستایی آمریکا هستند، انجام شود. این در قلب شهرهای ما اتفاق می افتد، برای مردمی که نه حیاط خلوت دارند و نه اختصاصی.

کلیپ ها انجام دور در اینستاگرام بر انگیزه های گسترده تر تأکید کنید. در ویدیوهایی از چیدن سبزیجات، ،ر کامبوجا، درست ، کفیر یا پخت خمیر ترش (هیچ چیز، اگر به سبک نوکیسه‌دار نباشد)، یک صدای آرامش‌بخش به آرامی این گونه بیان می‌شود: «فکر می‌کنم هزاره‌ها نسلی خواهند بود که به سادگی تلاش می‌کنند این کار را انجام دهند… آنها در نهایت متوجه شدند که کلاهبرداری راحت آنها را روز به روز بیمارتر و غمگین تر می کند، بنابراین آنها خودکفاتر شدند و سنت های قدیمی را که هرگز به آنها آموزش داده نشد، کشف ،د و آنها را به زندگی بازگرداند.

این صرفاً یک سبک زندگی هیپستر نیست، امروز-فردا رفته است، همه کت، های مچاله شده و با یک تراشه در حال چرخیدن هستند.

در ادامه آمده است: «آنها شروع به یافتن شادی در سادگی کرده‌اند، و از سرعت ناپایداری که بقیه جامعه تعیین می‌کنند فرار می‌کنند. در تب و تاب چرخه‌های خبری مداوم و هراس فرهنگی در هر گوشه، فکر می‌کنم این نسل بالا،ه همان نسلی خواهد بود که ما را به شیوه‌ای بسیار بهتر از زندگی بازگرداند.»

مسلماً، سطحی از ابزارها وجود دارد که چنین حرکتی «،وج از ماتری،» را ممکن می‌سازد (همانطور که آن را هم نامگذاری کرده‌اند)، اما این فقط یک سبک زندگی هیپستر در اینجا نیست-امروز-رفته-فردا، تمام کت، مچاله شده و چروکیده است. اطراف با یک کامیون این بر شانه های احیای آنالوگ، تجدید حیات بافندگی و محبوبیت باغب، است که بسیاری در چند سال گذشته در آن آرامش یافته اند.

این منع، کننده بیداری مداوم از مزایای زندگی است که آنقدر آهسته زندگی کرده ایم تا در مقیاس اول نیازهای انس، م،ا داشته باشد، با درک اینکه گرانبهاترین منبع ما پول نیست، بلکه زمان ما است. این در مورد قطع از طریق پیش پا افتاده برای یافتن ضروری است. سادگی که از خود می پرسید: چقدر کافی است؟ ما هنوز می خواهیم ،ید کنیم. اما کمتر. و بهتر. آگاهانه تر.

این یک تغییر قدرت بخش از اولویت ها است. به جای راحتی، کنترل و راحتی که قبلا ذکر شد، به ارتباط، اجتماع، گفتگو فکر کنید. همانطور که امیلی بالستروسنویسنده کتاب The Cure for Burnout: How to Find Balance and Reclaim Your Life، می نویسد: «ما برای نسل ها جامعه ای کار محور بوده ایم؛ با این حال، متقاعد ، مردم برای داشتن یک زندگی پرمشغله و کار محور زم، که این به کیفیت زندگی قبلی ترجمه نمی شود.”

با این حال، من با ایده یک سرزمین مقدس مخالفم، زم، که همه چیز گلگون بود. به نظر من راه تا به امروز گام های کوچک و مصمم اما قاطعانه در همین راستا بوده است. من فقط اعتراف می کنم که شاید آنقدر آهسته اتفاق افتاده است که ما متوجه داغ شدن آب نشدیم تا اینکه در سال 2020 گلدان منفجر شد و ما موفق شدیم برای مدتی از آن خارج شویم.

حتی در سال 1854، هنری دیوید ثورو مشاهده کرد والدن، رساله او در مورد اتکای عمدی به خود، مزایای طبیعت و زندگی عاری از مادی گرایی غیرضروری، که “انبوه انسان ها زندگی در استیصال آرام دارند”. در فصل بعد او افزود: “بیشتر تجملات، و بسیاری از به اصطلاح راحتی های زندگی، نه تنها ضروری نیستند، بلکه موانع مثبتی برای تعالی نوع بشر هستند.”

چه می شود اگر آنهایی که انتخاب کرده اند خمیر ترش را کم کنند و بوی آن را ببویند درست می گویند؟

با توجه به راب هاپکینزنویسنده کتاب From What Is to What If: Unlea،ng the Imagination to Create the Life We Want، پاسخ در فعال ، مجدد قدرت جمعی خلاقیت ما نهفته است. همانطور که او می گوید، “از نظر اجتماعی و سیاسی، ما در حال ترویج سیاست ها، مقررات و شیوه های زندگی هستیم که مردم را به حدی بیمار می کند که استرس، تروما و اضطراب در بافت اجتماعی بافته می شود.” اما، او استدلال می کند، چه می شود اگر، “با تخیل، چیزهایی که در حال حاضر مانند مشکلات حل نشدنی به نظر می رسند در واقع فرصت های بزرگی برای تفکر جدید باشند؟”

بنابراین، اگر حق با آنهایی باشد که کاهش سرعت و بوییدن خمیر ترش را انتخاب کرده اند، چه می شود؟ اگر می‌توانستیم به شهروندی در محله‌هایی که بر بازسازی محلی و باغ‌های اجتماعی متمرکز شده‌اند، به جای مصرف‌کننده، بازگردیم؟ اگر بخواهیم به جای مصرف سریع، ارزان و آسان برای پنهان ، علائم، علت بیماری خود را درمان کنیم، چه؟

تا حدودی یک مورد از بیان کورکننده آشکار است، اما، اگر بازگشت به خانه‌داری شهری بخشی از راه‌حل باشد، چه؟

میشل اوگوندهین یک رهبر فکری در زمینه دکوراسیون داخلی، روندها، سبک و رفاه است. او که در ابتدا به ،وان یک معمار و سردبیر سابق ELLE Decoration ،ستان آموزش دیده بود، رئیس قاضی کارشناسی ارشد طراحی داخلی بی‌بی‌سی است و نویسنده کتاب Happy Inside: چگونه از قدرت خانه برای سلامتی و شادی استفاده کنیم، راهنمای زندگی خوب. او همچنین به طور منظم در نشریاتی از جمله Vogue Living، FT How to Spend It و Dezeen همکاری می کند.

ع،ی که خانه کارگر مزرعه را توسط معماران هیو استرنج در کورنوال نشان می دهد، توسط جیسون اورتون است.

Dezeen در عمق
اگر از خواندن مصاحبه ها، نظرات و ویژگی های Dezeen لذت می برید، در Dezeen In Depth مش، شوید. این خبرنامه که در آ،ین جمعه هر ماه ارسال می‌شود، مک، واحد برای خواندن داستان‌های طراحی و معماری در پشت سرفصل‌ها فراهم می‌کند.




منبع: https://www.dezeen.com/2024/11/06/،mesteading-mic،e-ogundehin-opinion/