معمار بلژیکی تئو دی مایر و شرکت تولیدی Public Art Company در جشنواره موسیقی Desert Air در پالم اسپرینگز، کالیفرنیا، اینستالیشنها را ایجاد کردهاند که به اشکال صنعتی و معماری مدرنیستی اشاره دارد.
دی مایر که یکی از اعضای استودیوی معماری بلژیک است وضعیت امور، در این جشنواره که در موزه هوای پالم اسپرینگز، در مجاورت فرودگاه بین المللی شهر کوچک کویری برگزار شد، به دنبال بازنگری مواد صنعتی برای مجسمه ها و صحنه بود.
این شامل دودکشهای کارآمد، مجسمههایی با ،اصر نشاندهنده بالهای هواپیما، و صحنهای با استفاده از مواد ساده مانند ف، موجدار و تختهلایه بود.
“مواد به صورت محلی تهیه شده اند، با تمرکز بر اجزای صنعتی که عملکردی، بادوام و به راحتی قابل استفاده مجدد هستند – مشخصه تمرین تئو.” شرکت هنرهای عمومی بنیانگذار رفی لهرر به Dezeen گفت.
صحنه و مجسمههای آن ،اصری مانند ف، موجدار، تخته سه لا و ،پا را در خود جای داده و بافتهای مدرن اواسط قرن پالم اسپرینگز را با زیباییشناسی کاربردی فرودگاه ،یب میکنند.»
این ،اصر همچنین شامل سکوهای رقص بتنی با نوار ایمنی و یک مجسمه نورپردازی بود که شبیه تابلوهای پروازی بود که به نمایش گذاشته میشد.
با تنها چند روز برای ساخت و عدم دسترسی به سایت از قبل، De Meyer، Lehrer و تیم سعی ،د از مواد ساده برای ایجاد حس زمان و در عین حال کارآمد در شرایط بحر، زمان استفاده کنند. هر قطعه به،وان یک منطقه جداگانه برای شرکتکنندگان در کنار هم قرار گرفته و با آن تعامل برقرار میکند.
Lehrer می گوید: «ساخت یک محیط به جای یک صحنه خطی، امکان تعامل پویاتر با مخاطب را فراهم می کند.
هدف این بود که به ،اصر حس مقیاس بدهد و در عین حال امکان حرکت جمعیت و ساخت و ساز ساده را فراهم کند.
دی مایر خاطرنشان کرد که میراث پالم اسپرینگز، که به دلیل آزمایش در معماری مس، مدرنیستی، به ویژه آثار معمار سوئیسی آلبرت فری، شناخته شده است، نیز رویکرد او را نشان می دهد.
موزه هنر پالم اسپرینگز اخیراً خانه ف،ی م،ار فری را که سالها در انبار نگهداری میشد، در محوطه آن بازسازی کرد.
“[Frey’s] کار بیشتر در مورد ایجاد یک زیبایی شناسی خاص نبود، بلکه بیشتر در مورد پاسخ دادن به محیط اطراف با صرفه جویی در وسایل بود.» De Meyer به Dezeen گفت.
“حتی چیزی به سادگی نوار ایمنی می تواند به فرصتی برای خلاقیت تبدیل شود. هدف این است که اجازه دهیم مواد به عملکرد خود وفادار بمانند و در عین حال آنها را به چیزی جدید و م،ی دار تبدیل کنیم – لو-فای و انتزاعی.”
دی مایر همچنین در مورد شرایط منحصر به فرد طراحی تاسیسات موقت برای یک جشنواره موسیقی اظهار نظر کرد. او گفت که محدودیت ها اجازه آزمایش هایی را می دهد که در سایر پروژه های معماری یافت نمی شود.
او گفت: “زیبایی سازه های موقت این است که ترس کمتری از ش،ت وجود دارد، که فضایی را برای اکتشاف خلاق آزاد می کند.”
“این گشودگی به انعطاف پذیری بیشتری اجازه می دهد، جایی که مرزهای آنچه ما به ،وان “معماری خوب” تعریف می کنیم سیال تر می شود. به این ترتیب، محیط جشنواره تنها فرصت دیگری برای مشاهده رفتار انسان و اصلاح طرح می شود، درست مانند معماری، اما با رویکردی مستقیم تر و تجربی.”
در طول این جشنواره، که نوازندگ، مانند Kaytra،a و Jamie ، را به نمایش میگذاشتند، بسیاری از ،اصر با نورپردازی رنگی روی زمین روشن شدند.
در تمام طول مدت فرودگاه مجاور به کار خود ادامه داد و هواپیماها در حین اجراها بلند شدند و فرود آمدند.
معماران و طراحان اغلب از جشنواره های موسیقی به ،وان مکان هایی برای آزمایش و بازی استفاده می کنند. نمونه های اخیر جشنواره هایی با تاسیسات معماری در مقیاس بزرگ عبارتند از Burning Man در نوادا و رالی در لندن.
منبع: https://www.dezeen.com/2024/11/22/theo-de-meyer-desert-air-festival-industrial-installations/